Ο Δον Ζιλ με το πράσινο παντελόνι
Του Τίρσο ντε Μολίνα
(1611)

χορηγός επικοινωνίας www.radio-paris.gr

Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας
Προσαρμογή – σκηνοθεσία: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Αυγέρης
Σκηνικά: Τατιάνα Γιόβα
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δέσποινα Δαμίγου, Νίκος Μαυρόπουλος
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Δέσποινα Δαμίγου

ΠΑΙΖΟΥΝ (Με σειρά εμφάνισης)

ΔΟΝΑ ΖΟΥΑΝΑ: Μπέτυ Βλάχου
ΛΟΜΒΑΡΔΟ - ΔΟΝΑ ΚΟΝΣΕΤΑ - ΔΟΝ ΑΝΤΟΝΙΟ: Βαγγέλης Μερκούρης
ΤΡΙΣΤΑΝ: Δέσποινα Δαμίγου
ΔΟΝΑ ΕΛΙΑ: Νατάσσα Κέντρου
ΔΟΝ ΜΑΡΤΙΝ: Αντώνης Χαχλάκης
ΟΖΟΡΙΟ - ΜΕΡΤΣΕΝΤΕΣ (Δικαστικός Κλητήρας) : Στέλλα Μπερικοπούλου
ΔΟΝΑ ΙΝΕΣ: Σώζη Κουμαριανού
ΔΟΝ ΜΕΝΤΟ: Γιώργος Δροσίνης
ΔΟΝΑ ΚΛΑΡΑ: Ιωάννα Χρυσομάλλη
ΔΟΝΑ ΑΜΑΪΑ (μητέρα της Ζουάνας) - ΚΟΠΕΛΙ: Ρουμπίνη Αναστασιάδη

Δημιουργός ενός από τους μεγαλύτερους μύθους της παγκόσμιας λογοτεχνίας
ο Τίρσο ντε Μολίνα ,το δράμα του με τον τίτλο «Ο Απατεώνας της Σεβίλης και
ο πέτρινος συνδαιτυμόνας» (El Burlador de Sevilla y combidado de piedra (1630) , έφερε για πρώτη φορά στη σκηνή το θρύλο του Δον Ζουάν ,του διάσημου για τις ερωτικές του περιπέτειες ήρωα-απατεώνα.

Εδώ στον «Δον Ζιλ με το πράσινο παντελόνι» (Don Gil de las calzas verdes) έχουμε τη θηλυκή ενσάρκωση του Δον Ζουάν, τη Δόνα Ζουάνα.
Ντύνεται αντρίκια, μεταμφιέζεται, τσαλακώνει την όψη για να πετύχει ότι ονειρεύτηκε.
Αντιπαραθέτει σε μια ψυχρή υπολογιστική λογική, έναν ύμνο για την ομορφιά της δημιουργίας, για τον ερχομό της άνοιξης στον χειμώνα των ψυχών.

Εμείς πιστέψαμε στη Δόνα Ζουάνα, όχι στη πανέμορφη και πανούργα γυναίκα- όπως μόνο επιφανειακά μπορεί κάποιος να κρίνει- αλλά στον άνθρωπο που αγωνίζεται για το σκοπό του, για τον έρωτα, για τη ζωή.
Το έργο καταπιάνεται με καταστάσεις παντοτινές...
Τους γονείς, που βαφτίζουν την ευτυχία του παιδιού τους "πλούσιο γάμο".
Τα νιάτα, με την φλόγα και την ορμή τους.
Πραγματικά όμως, δεν υπάρχει λόγος να επινοήσουμε και να στολίσουμε το έργο
με ψαγμένες αναλύσεις ,πρωτοποριακές ερμηνείες και βαρύγδουπα νοήματα ,
είναι απλό, όπως η ποίηση στη γραφή του ,όπως ο έρωτας και η ίδια η ύπαρξη.
Άραγε θα μπορούσε σήμερα να μας ξεγελάσει μια σύγχρονη Ζουάνα;
Όχι, όχι με τόσο αθώα μάτια...
Μας ξεγελούν μόνο τα ψεύτικά ιδανικά, τα χάρτινα είδωλα, οι κάθε λογής τυχοδιωκτισμοί.
Άλλωστε ένα πράσινο ερωτευμένο φάντασμα, μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει!! 

Θέατρο βράχων Βύρωνα-Υμηττού «Αννα Συνοδινού»
Σάββατο 14 Ιουλίου 2018 στις 21:00.

https://www.festivalvraxon.gr/show.php?id=120
www.diathlasi.org