Από την Τετάρτη 25 Μαΐου στους δρόμους της πόλης.

Το παγκόσμιο εκδοτικό και κοινωνικό κίνημα των περιοδικών δρόμου μετακομίζει στην Αθήνα τον Ιούνιο για το 20ο τακτικό του συνέδριο, με οικοδέσποινα τη «σχεδία», την Αθήνα, την Ελλάδα. Το ετήσιο Διεθνές Συνέδριο Περιοδικών δρόμου είναι ένα από τα κορυφαία γεγονότα παγκοσμίως τόσο ως δημοσιογραφικό γεγονός όσο και σε σχέση με την κοινωνική επιχειρηματικότητα, μα πρωτίστως, με την αλληλεγγύη στη βάση. Από την Τρίτη 14 Ιουνίου και για τρεις μέρες, άνθρωποι από όλα τα σημεία του πλανήτη θα συναντηθούν, θα ανταλλάσσουν ιδέες, εμπειρίες και γνώσεις και θα προτείνουν τρόπους για την εξάλειψη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, εδώ, στην Ελλάδα. Ο αριθμός των συμμετεχόντων σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ: περισσότεροι από 120 άνθρωποι από 59 περιοδικά δρόμου και 30 χώρες του κόσμου. Περισσότερα στο σχετικό ρεπορτάζ της «σχεδίας», με τίτλο «Μια συναρπαστική μάζωξη».

«Η τέχνη, αν είσαι δεκτικός, μπορεί να σε οδηγήσει σε στοχασμό πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση. Κι ο άνθρωπος που στοχάζεται θέλει να είναι ελεύθερος», λέει, μεταξύ πολλών άλλων, στη «σχεδία» ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο αγαπημένος τραγουδοποιός μιλάει για την τέχνη, την αλληλεγγύη, τη γλυκιά ταραχή της έμπνευσης και για όλα αυτά που μας κατατρέχουν, δηλώνοντας πως «Δεν είναι εντελώς αδύνατο το άγγιγμα της ουτοπίας».

«Απεξάρτηση από το στίγμα» είναι ο τίτλος του εκτενούς ρεπορτάζ όχι για τη χρήση ουσιών, αλλά για τον χρήστη, τον άνθρωπο. Παρά τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, ο ρατσισμός απέναντι στους ουσιοεξαρτημένους παραμένει μεγαλύτερος από αυτόν που βιώνουν άλλες ομάδες, όπως οι ψυχικά ασθενείς, οι οροθετικοί και οι ομοφυλόφιλοι. Οι ειδικοί επιμένουν πως η εξάρτηση είναι υποκατάστατο της απουσίας αγάπης και σχέσεων, κάτι για το οποίο ευθύνεται η κοινωνία, που πρέπει επιτέλους να αναλάβει την ευθύνη της. Στην Ελλάδα, μένουν ακόμα πολλά να γίνουν για την πλήρη κοινωνική ενσωμάτωση των εξαρτημένων από τα ναρκωτικά.

Όσο και αν είναι κοινό μυστικό, δεν παύουν να συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις πώς η χημεία επιστρατεύεται για να ξαναδώσει στις τροφές μας τη χαμένη τους γεύση και ελκυστικότητα ή ακόμη και για να επιτευχθεί η απόκρυψη της κακής ποιότητας των πρώτων υλών. Για παράδειγμα, άρωμα και γεύση ντομάτας μπορεί κανείς να δημιουργήσει συνδυάζοντας χημικά μόρια που περιέχονται στο λάχανο, στη βρασμένη πατάτα, στη μαύρη ζάχαρη, στο φραμπουάζ και στα πράσινα φύλλα των δέντρων. «Η Χημεία της γεύσης» είναι ο τίτλος του σχετικού, συγκλονιστικού ρεπορτάζ.

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, η «σχεδία» και οι πωλητές της έρχονται ακόμα πιο κοντά με τους αναγνώστες. Μια νέα εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα δίνει την ευκαιρία η πληροφορία, η αγάπη και η αλληλεγγύη να ταξιδεύουν πιο γρήγορα και οι χρήστες να εντοπίζουν τα σημεία πώλησης σε πραγματικό χρόνο ή ακόμα να στείλουν μια «καλημέρα» τους ανθρώπους με το κόκκινο γιλέκο. Στις χάρτινες σελίδες της, θα βρείτε αναλυτικά για το πώς παίζεται «Η “σχεδία” στα δάχτυλα» και, βεβαίως, πώς μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να κατεβάσει την εφαρμογή.

«Ο Όμηρος στη στενή». Κλασικοί συγγραφείς εισβάλλουν στις αμερικανικές φυλακές, διδάσκουν στους κρατούμενους μετριοφροσύνη και συμβάλλουν στην ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία. Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά.

«Ξανά στη “σχεδία”, γιατί το πλοίο βουλιάζει και πρέπει να πιάσουμε στεριά ξανά», λένε οι Encardia, συνεπιβάτες και πάλι στο ετήσιο μουσικό ταξίδι της «σχεδίας». Όλα είναι έτοιμα για τη συναυλία της 30ης Μαΐου στην Τεχνόπολη, που έρχεται να μας θυμίσει ότι τίποτα δεν έχει χαθεί και πως η αλληλεγγύη μπορεί και είναι χαρά και διασκέδαση.

Ο Γιοαχίμ Άιμπε (Joachim Eybe) είναι πωλητής του γερμανικού περιοδικού δρόμου «Hempels» στην πόλη Κίελο. Στις αρχές Μαΐου έγινε για λίγες μέρες πωλητής της «σχεδίας» στο κέντρο της Αθήνας. Από την άλλη, ο πωλητής Λάμπρος Μουστάκης «μετακόμισε» για τρεις μέρες στον γερμανικό Βορρά. Ο Γιοακίμ μοιράστηκε τις εντυπώσεις του και περιγράφει την Αθήνα της κρίσης «Με τα μάτια ενός μη προνομιούχου Γερμανού».

Ο κιθαρίστας, συνθέτης και δάσκαλος της μουσικής Βαγγέλης Μπουντούνης και η επί 28 χρόνια σύζυγος, σύντροφος και συνεργάτης του Μάρω Ραζή, αφηγούνται στιγμές της κοινής τους ζωής. Ο Γιώργος Μπαζίνας φλερτάρει με τη γοητευτική τέχνη της αποτυχίας, ο Μιράμπελης Ζάλαπας παίρνει θέση στην έριδα μεταξύ Σωκράτη και Κάμερον Ντίαζ για το πότε θα πρέπει να γιορτάζεται η «Ημέρα Ελληνοφωνίας», οι φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Χρήστου Παπαχρήστου καταγράφουν εικόνες από την Αθήνα ένα καλοκαιρινό μεσημέρι και από τη Θεσσαλονίκη της νύχτας αντίστοιχα. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, φοράμε το μαγιό μας και πάμε σε ένα οικογενειακό μεζεδοπωλείο στου Παπάγου, ενώ δοκιμάζουμε και ασάδο κριόλλιο, που ταξίδεψε από τα ορφανοτροφεία της Αργεντινής ώς τους δρόμους της Αθήνας.

Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #38 της «σχεδίας» (Ιούνιος 2016), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 25 Μαΐου 2016.

Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.

«114 εφημερίδες δρόμου, 36 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP,www.insp.ngo).

ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς να μην ξεχνάτε να την παίρνετε!