Κλείνουμε εισιτήρια για ένα μακρινό ταξίδι με τρένο, συμμετέχουμε σε μια αθλητική Ιντιφάντα, επιμένουμε να διεκδικούμε το δικαίωμα στη φυσική ανάγκη, μαθαίνουμε πώς η Σίλικον Βάλεϊ μαζί με νέες τεχνολογίες παράγει και νέες τάξεις κοινωνικά αποκλεισμένων, δίνουμε μάχη για τα δικαιώματα των γυναικών και ονειρευόμαστε ένα μικρό τρανζίστορ, συνομιλούμε με μια κορυφαία αθλήτρια για τη ζωή, αλλά και την πορτοκαλί μπάλα, κουρδίζουμε τα όργανα ενόψει ενός μεγάλου μουσικού ραντεβού. Αυτά και άλλα πολλά, μόνο στη «σχεδία» Μαΐου 2016 (τεύχος #37).
Από την Τετάρτη 27 Απριλίου στους δρόμους της πόλης.

Ενώ σε όλο τον κόσμο χαράσσονται πολιτικές για την ανάπτυξή του, στην Ελλάδα η αδυναμία και η αδιαφορία για τη χάραξη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής έχει οδηγήσει το σιδηρόδρομο στην πλήρη απαξίωση. Μόλις 0,9% των εσωτερικών μετακινήσεων γίνονται με το τρένο, διατηρώντας την Ελλάδα στην προτελευταία θέση της Ευρώπης στην επιβατική χρήση. Αγγίζουμε το φάκελο «ελληνικός σιδηρόδρομος» και καταγράφουμε –μεταξύ άλλων– το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος αυτής της αδιαφορίας στο ρεπορτάζ με τίτλο «Η χώρα που έχασε το τρένο».

Από το 2013, η οργάνωση «Δικαίωμα στη μετακίνηση» έχει δημιουργήσει ένα αθλητικό κίνημα στα παλαιστινιακά εδάφη ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, το οποίο εκφράζεται μέσα από τη διοργάνωση ενός Μαραθωνίου. Ένας Μαραθώνιος που περνά μέσα από καταυλισμούς προσφύγων και συνεχείς ελέγχους ισραηλινών στρατιωτών. «Μια αθλητική Ιντιφάντα» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ που ξεκινάει από τη Βηθλεέμ και καταλήγει στη ΧΑΝΘ και στο Ρουφ, όπου γυναίκες και άνδρες κάνουν αθλητισμό για μια καλύτερη ζωή.

«Το να λένε στο “Playboy” ότι δεν θα δημοσιεύουν γυμνά είναι σαν να λέει ο Οργανισμός Όπλων ότι δεν θα ξαναπουλήσει περίστροφα επειδή υπάρχουν αυτόματα όπλα», σχολιάζει η πρωτοπόρος ακτιβίστρια και φεμινίστρια Γκλόρια Στάινεμ. Λέει και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα στη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Τίτλος της: «Η επανάσταση από μέσα».

«Οι πολιτικές της ανακούφισης». Δεκαοκτώ μήνες μετά τη φιλοξενία του ρεπορτάζ με τίτλο «Το δικαίωμα στη φυσική ανάγκη» (τεύχος #20, Νοέμβριος 2014), η «σχεδία» επανέρχεται σε αυτό το τόσο θεμελιώδες για την υγεία των πολιτών ζήτημα, αναζητώντας πρωτοβουλίες, διεκδικώντας λύσεις και «πολιτικές ανακούφισης».

«Η τεχνολογία του αποκλεισμού». H άφιξη του πλήθους των υψηλόμισθων στελεχών στη Σίλικον Βάλεϊ έχει μετακινήσει το όριο της φτώχειας, δημιουργώντας μια νέα τάξη κοινωνικά αποκλεισμένων, πολλοί εκ των οποίων αντιδρούν, επιτιθέμενοι. Οι άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους και τα λεωφορεία της Google τα παρμπρίζ τους.

«Μια ήττα είναι ένα γεγονός στο τώρα. Ο δικός σου προορισμός δεν είναι στο τώρα. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις την ήττα και την ανωτερότητα του αντιπάλου. Να μαθαίνεις από τα λάθη σου». Η κορυφαία αθλήτρια του γυναικείου μπάσκετ Εβίνα Μάλτση μιλάει για την κρίση, τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, τους Τούρκους που αληθινά μας συμπονούν, και μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι μικρή. «Το μήνυμα είναι να το παλεύεις», τονίζει.

Με τα αμπάρια πλημμυρισμένα νότες, η «σχεδία» πιάνει στο λιμάνι της «Τεχνόπολης» για ένα ακόμα υπέροχο μουσικό ταξίδι. Batala, Gadjo Dilo, Joey, Σπύρος Γραμμένος, Encardia, Πάνος Μουζουράκης, Κώστας Παρίσης, Υπόγεια Ρεύματα, Μαριέττα Φαφούτη, αλλά και Χειμερινοί Κολυμβητές θα είναι εκεί να ντύσουν με τις μουσικές τους τις αξίες που προσπαθεί να αναδείξει το μοναδικό ελληνικό περιοδικό δρόμου. Το καθιερωμένο «πάρτι στο κατάστρωμα» θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 30 Μαΐου. Η είσοδος θα είναι μόνο 6€ και όποια έσοδα προκύψουν θα διατεθούν για την ενισχύση του περιοδικού.

Ο Γιώργος Μακρής και η Φωτεινή Καράμπαμπα, ζευγάρι επί 30 χρόνια και συνιδρυτές του σχήματος «Παραπεταμένοι», διηγούνται στιγμές της κοινής τους ζωής. Ο Γιώργος Μπαζίνας αναλύει την άποψη ότι η ευφυϊα είναι μια υπερτιμημένη αξία και υπερασπίζεται τη γοητεία της ηλιθιότητας, ο Νίκος Κωνσταντίνου, πωλητής της «σχεδίας» στη Θεσσαλονίκη, περιγράφει την εμπειρία μιας βραδιάς στην όπερα, ο Μιράμπελης Ζάλαπας μας καλεί να ανεβούμε σε μια πιρόγα με προορισμό φορολογικούς παραδείσους, οι φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Χρήστου Παπαχρήστου καταγράφουν εικόνες στην Αθήνα νωρίς το απόγευμα και το καταμεσήμερο στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, κλείνουμε τραπέζι σε ένα οικογενειακό μεζεδοπωλείο στο Περιστέρι και δοκιμάζουμε Ταμάλ από τα χέρια μιας... διπλωμάτη από την Κόστα Ρίκα που βρέθηκε «νύφη» στον Πειραιά.

Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #37 της «σχεδίας» (Μάιος 2016), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 27 Απριλίου 2016.

Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.

«114 εφημερίδες δρόμου, 36 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP,www.insp.ngo).

ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς να μην ξεχνάτε να την παίρνετε!