Ξεφλουδίζουμε πορτοκάλια, ψάχνοντας εναγωνίως για βιταμίνες, βλέπουμε το θύτη με το θύμα να αναζητούν τη συμφιλίωση, κοιτάζουμε με δέος στα μάτια επιζώντες του Ολοκαυτώματος, αντικρίζουμε εικόνες του άλλου μας εαυτού, ανακαλύπτουμε ότι και η αλληλεγγύη περνάει μέσα από το στομάχι, συμμετέχουμε στη γιορτή εκείνων που αγωνίζονται για μια δίκαιη κοινωνία, χορεύουμε σε ρυθμούς ραπ. Αυτά και άλλα πολλά μόνο στη «σχεδία» Μαρτίου 2016 (τεύχος #35).
Τι απέγιναν οι βιταμίνες; Πριν από 50 χρόνια, όταν οι παππούδες μας έτρωγαν ένα πορτοκάλι, εξασφάλιζαν την αναγκαία ημερήσια ποσότητα βιτανίνης Α. Σήμερα, για ακριβώς την ίδια ποσότητα, εμείς θα πρέπει να καταναλώσουμε 21. Είναι η εντατικοποίηση της αγροτικής καλλιέργειας η οποία έχει επιφέρει τη δραματική μείωση της θρεπτικής αξίας φρούτων και λαχανικών. Περισσότερα για την «εξαφάνιση της βιταμίνης» στο σχετικό πολυσέλιδο ρεπορτάζ της «σχεδίας».
Η δικαιοσύνη αλλιώς. Η επανορθωτική δικαιοσύνη αποτελεί ένα εναλλακτικό μοντέλο, βάσει του οποίου θύτης και θύμα, με τη συνδρομή διαμεσολαβητών, συναποφασίζουν για τον τρόπο που θα λυθεί η διαφορά τους. «H ποινή της συμφιλίωσης» αμφισβητεί τον τιμωρητικό χαρακτήρα και το ρόλο των σωφρονιστικών συστημάτων, αποτελεί έναν τρόπο λύτρωσης των αντιδίκων, αλλά και μια αντίδραση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης με πολλά κοινωνικά οφέλη. Ένα μοντέλο δικαιοσύνης που εφαρμόζεται με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε πολλές χώρες του πλανήτη.
Η εικαστικός Άρτεμις Αλκαλάη βίωσε μέσα στην οικογένειά της τη θηριωδία των στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σήμερα, με σεβασμό, «ξεκλειδώνει» τις ιστορίες επιζώντων της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, που, παρά το προχωρημένο πια της ηλικίας τους, δέχονται να φωτογραφηθούν και να μοιραστούν τις τραυματικές εμπειρίες τους. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «σχεδία», μας μιλά για τα «Θαύματα από τη χαραμάδα», με αφορμή και την έκθεση «Έλληνες Εβραίοι επιζώντες από το Ολοκαύτωμα. Μια εικαστική αφήγηση».
Στις διπλανές σελίδες, ο διάσημος αμερικανός ράπερ Κέρτις Τζάκσον, παγκοσμίως γνωστός ως «50 Cent», ξετυλίγει το κουβάρι της σκληρής ζωής του, από τη χρήση ναρκωτικών και τη νεανική βία μέχρι τη σημερινή του καταξίωση. «Άνετος όταν δεν με ένοιαζε» ο τίτλος της συνέντευξης στην Jane Graham.
Επειδή και η αλληλεγγύη μπορεί να περνάει από το στομάχι, ένας κοινωνικός συνεταιρισμός ανοίγει ένα νέο εστιατόριο γρήγορου φαγητού που συνδυάζει την εξαιρετική ασιατική κουζίνα με την υποστήριξη συμπολιτών μας με σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Το «Mentaleaty» έρχεται να ενσωματώσει τη βασική ανάγκη του φαγητού με την αλλαγή της διατροφικής φιλοσοφίας και την προαγωγή της ψυχικής υγείας. «Η γεύση της συνύπαρξης» ο τίτλος του ρεπορτάζ, που με πολλή χαρά παρουσιάζουμε, αφού μιλήσαμε με τους συντελεστές της πρωτοβουλίας.
Από τον Οκτώβριο του 2013, η «σχεδία» οργανώνει σεμινάρια φωτογραφίας, απευθυνόμενη στους ανθρώπους με το κόκκινο γιλέκο. Στόχος είναι η ενεργοποίηση των ανθρώπων που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας. Όχι απλά να φωτογραφίσουν, αλλά να επικοινωνήσουν. Ένα δείγμα από το εξαιρετικό παραγόμενο αποτέλεσμα θα έχουν την ευκαιρία να δουν οι φίλοι της Θεσσαλονίκης, καθώς η έκθεση «Εικόνες του άλλου μας εαυτού» θα φιλοξενηθεί, στο πλαίσιο του 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης (από 12 ώς 26 Μαρτίου). Με αφορμή την έκθεση αλλά και το Φεστιβάλ, μιλήσαμε με τον απερχόμενο διευθυντή Δημήτρη Εϊπίδη και τον φωτογράφο και πωλητή της «σχεδίας» στη συμπρωτεύουσα Απόστολο Χαμαράτο.
Από το τεύχος Μαρτίου, δεν θα μπορούσε να λείπει ένα πλούσιο φωτογραφικό αφιέρωμα στη δράση «Πωλητής για μία ώρα», στο πλαίσιο του οποίου άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών μαζί με αναγνώστες της «σχεδίας» φόρεσαν και φέτος το κόκκινο γιλέκο και έγιναν πωλητές του περιοδικού, στο πλαίσιο της Διεθνούς Εβδομάδας Πωλητών Περιοδικών Δρόμου. Μια δράση που σιγά σιγά εδραιώνεται παγκοσμίως ως η γιορτή όλων εκείνων που αγωνίζονται για μια δίκαιη κοινωνία. «Τα πρόσωπα της ελπίδας» συναντιούνται ξανά μέσα από τις σελίδες της «σχεδίας».
Οι φωτορεπόρτερ Τατιάνα Μπόλαρη και Γιώργος Κονταρίνης, επί 26 χρόνια συνεργάτες και συνιδρυτές του φωτογραφικού πρακτορείου Ευρωκίνηση, αφηγούνται στιγμές της κοινής τους πορείας. Ο Γιώργος Μπαζίνας ανασύρει ένα παλιό δημοσιευμένο γράμμα και εκφράζει την ανησυχία του για την κυριαρχία και πολλαπλασιασμό των ηλιθίων, των υπερφίαλων και των ανάλγητων, ο Βαγγέλης Χερουβείμ προαναγγέλλει μια σπουδαία έκθεση της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων με θέμα το προσφυγικό, ο Μιράμπελης Ζάλαπας μας παρουσιάζει την ελπίδα που έρχεται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, οι φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Χρήστου Παπαχρήστου καταγράφουν εικόνες από τη ζωή στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, κλείνουμε τραπέζι σε ένα φιλόξενο μεζεδοπωλείο στο Χαλάνδρι και δοκιμάζουμε μπορς με παντζάρια, μια συνταγή από τα χέρια μιας ουκρανής φυσικού που ονειρευόταν να γίνει αρχαιολόγος.
Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #35 της «σχεδίας» (Μάρτιος 2016), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016.
Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
«114 εφημερίδες δρόμου, 36 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP,www.insp.ngo).
ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς να μην ξεχνάτε να την παίρνετε!