Αλέξανδρος Καψοκαβάδης - Στον Ισθμό
Μουσική: Ανδρέας Ρούσσης / Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης

‘‘Σαν άλλος Μάρκο Πόλο,* ο αφηγητής του Γκόνη παρ' ότι ονειρεύεται ότι ξεκινάει ακόμη για μία πόλη, καταλαβαίνει ότι για να ξεχωρίσει τα γνωρίσματά της θα πρέπει να ξεκινάει πάντα από μια πρώτη πόλη. Που υπονοείται. Αλλά για να μην αιχμαλωτιστούν οι εικόνες της μνήμης απ’ τις λέξεις και σβήσουν, καταλαβαίνει ότι χρειάζονται τη μουσική τους να τις ταξιδεύει, όσο θα διαρκέσει το ταξίδι του.
Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη που δέχτηκε να οδηγήσει αριστοτεχνικά το «όχημα» πάνω απ' τον «Ισθμό» για την ξεχωριστή τού καθ' ενός μας «Βενετία».’’
*(Αναφορά στις «Αόρατες Πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο.)

Ανδρέας Ρούσσης
Παίζουν οι μουσικοί:
Πασχάλης Παπαζούδης, πιάνο
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, κιθάρα, λαύτα
Έφη Ζαϊτίδου κανονάκι
Δέσποινα Σπανού, βιολοντσέλλο
Δημήτρης Σίντος, κοντραμπάσο
Ενορχήστρωση: Ανδρέας Ρούσσης
Ηχοληψία - μίξη: Πασχάλης Παπαζούδης
Μastering: Νάσος Νομικός
Φωτογραφία εξωφύλλου: Παντελής Ντζιάλας

Στίχοι
Στον Ισθμό τις τσέπες μου θ' αδειάσω
και ξυπόλητος στον τόπο μου θα φτάσω
τα κλειδιά στην πέτρα σκουριασμένα
τα παράθυρα διπλομανταλωμένα.

Θα σας δω να κάθεσθε κι οι δύο
στου Κουγιούφα το παλιό το πρακτορείο
θάρθω να σας πιάσω από το χέρι
φύγαμε σχεδόν παιδιά γυρνάμε γέροι.

Θεέ μου γιατί με έδεσες με βράχους και βουνά
γιατί ποτέ δεν μπόρεσα να φύγω μακριά.

Μόρφω Τσαϊρέλη - Ο άνθρωπος
Μουσική: Κώστας Μάκρας / Στίχοι: Μάριος Μάκρας
Το νέο τραγούδι της Μόρφως Τσαϊρέλη, με τίτλο "Ο άνθρωπος" μόλις κυκλοφόρησε και αποτελεί προπομπό του ολοκληρωμένου δίσκου που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τον Μετρονόμο, σε μουσική Κώστα Μάκρα και στίχους Μάριου Μάκρα.

Παίζουν οι μουσικοί:
Χρυσόστομος Καραντωνίου, κλασική κιθάρα
Γιώργος Μάκρας, ακουστική κιθάρα , μπαγλαμά
Θοδωρής Κουέλης, μπάσο
Θανάσης Βασιλάς, μπουζούκι
Ντίνος Χατζηιορδάνου, ακορντεόν
Κώστας Μάκρας, πιάνο
Ενορχήστρωση: Κώστας Μάκρας
Φωτογραφία εξωφύλλου: Μάριος Μάκρας

Στίχοι
Ο άνθρωπος που κρύβω, δυστυχής
σ’ένα υπόγειο δώμα της ψυχής.
Σύντροφός του πιστός
του τσιγάρου ο καπνός
και στα δάχτυλα οι χάντρες
που κρατούν μόνο οι άντρες

Ο άνθρωπος που κρύβω, δυστυχής
σ’ ένα υπόγειο δώμα της ψυχής.
Η ματιά του η μελιά
δυο υγρά κρύα κελιά,
που κρατούν ισοβίτες
πόνους, δάκρυα και ήττες.

Το ξέρω η αυγή πως δεν αργεί
ο άνθρωπος που κρύβω για να βγει
και μεσσίες φθηνούς,
πριν προλάβει ο νους
το θυμό να ζυγίσει,
με ορμή θα θερίσει.

Ο άνθρωπος που κρύβω, δυστυχής
σ’ ένα υπόγειο δώμα της ψυχής
και μετρά τις πληγές
που σε χίλιες μεριές,
έννομοι παραβάτες,
του αφήσαν στις πλάτες

Πάνος Μπούσαλης - Περσεφόνη δίχως μύθο
Στίχοι: Ελένη Βαρθάλη / Μουσική: Πάνος Μπούσαλης

Όταν η πραγματικότητα συναντά τον μύθο, η «Περσεφόνη δίχως μύθο», μέσα από την εις Άδου Κάθοδο, μεταβαίνει ενδόμυχα σε έναν τόπο πέρα από το αισθητό μας πεδίο, σηματοδοτώντας έτσι, τη Μετοχή του Ανθρώπου στην ίδια του την Ουσία και το Κάλλος, μοναδικά ίσως αντίρροπα της φθοράς.
Το τραγούδι έχει μελοποιήσει και ερμηνεύει ο τραγουδοποιός Πάνος Μπούσαλης, σε στίχους της Ελένης Βαρθάλη.
Η «Περσεφόνη δίχως μύθο», με θέμα επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό, κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο

Παίζουν οι μουσικοί:
Πάνος Μπούσαλης, κιθάρες (κλασική, ηλεκτρική, ακουστική, ebow)
Ηλέκτρα Καράλη, πλήκτρα, φλάουτο
Ενορχήστρωση: Πάνος Μπούσαλης
Φωτογραφία εξωφύλλου: Χριστίνα Καζαντζίδου


Στίχοι
Tι γυρεύεις μες στον Άδη, Περσεφόνη
εκεί λιώνουν οι ανάσες και οι ψυχές
άλλους καίει η φωτιά κι άλλους το χιόνι
και ποιος νοιάζεται αν ανθίζουν οι μυρτιές.

Κι αν αλλάξαμε θεούς και τοπωνύμια
τα καινούργια όλα ήτανε παλιά
δεν ξεχώρισαν οι άνθρωποι απ’ τα αγρίμια
ούτε μπάρκαρε η ζωή για τ’ ανοιχτά.

Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές.

Ήρθαν μάγοι και μου είπαν, Περσεφόνη
πως σε είδανε να λύνεις μια θηλιά
σου τραγούδαγαν αγγέλοι από σκόνη
και δυο μαύρα σ’ αλυχτούσανε σκυλιά.

Μες σε χρόνια φυλακές και σε χειμώνες
ποια ελπίδα και ποιος ήλιος να φανεί
που στου πάνω κόσμου ακόμη τις κρυψώνες
φίλος είναι ο βοριάς με το ληστή.

Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές

Δόξα Καγιούλη - Σιωπή

Η Δόξα Καγιούλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα αλλά τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια πιάνου στην Κέρκυρα. Το 2017 κυκλοφόρησε από τoν Μετρονόμος τον πρώτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο «Αγαλιανά» σε στίχους και μουσική της ίδιας με τη συμμετοχή της Μάρθας Φριτζήλα, του Βασίλη Γισδάκη και του Ηλία Βαμβακούση.
Το Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφορεί το single η «Σπασμένη», ένα τραγούδι βασισμένο σε κείμενο της Φρίντα Κάλο που απέδωσε στα ελληνικά ο Μάνος Ορφανουδάκης και ενορχήστρωσε ο Κώστας Παρίσσης ο οποίος συμμετέχει και ερμηνευτικά στο τραγούδι.
Η «Σιωπή» σε στίχους και μουσική της ίδιας είναι το δεύτερο τραγούδι που προκύπτει από τη συνεργασία της με τον Κώστα Παρίσση, ο οποίος υπογράφει και εδώ την ενορχήστρωση.

Παίζουν οι μουσικοί:
Kώστας Παρίσσης (κιθάρες), Μάριος Παπούλιας (βιολί), Αλέξης Στενάκης (κλαρίνο)
Ενορχήστρωση: Κώστας Παρίσσης

Στίχοι
Κάνω χώρο για να ΄ρθει
μέσα μου η ησυχία
της ερήμου ν’ ακουστεί
μονάχα η φωνή
να μου πει ψιθυριστά
πως είναι να αντέχεις
χρόνο, πόνο κι ουρανό
όλα σε μια στιγμή

Σ’ ακούω, μ’ ακούς;
κι είμαι εδώ να μοιραστώ σιωπή

Σαν κισσός ανέβαινα
χρόνια για να σε φτάσω
μα στο τέλος ήξερα
εμένα κυνηγώ
βγάζω από το μέσα μου
στη θάλασσα να στάξω
ό,τι μου φορέσανε
κι εγώ δεν το μπορώ