Η Βιολέτα Ίκαρη λίγο πριν τις ζωντανές εμφανίσεις της στον Σταυρό του Νότου, μας παρουσιάζει το νέο της τραγούδι «Το μαύρο», σε μουσική του Βαγγέλη Μαχαίρα και στίχους της Τασίας Δικοπούλου.
«Το μαύρο» έρχεται λίγους μήνες μετά την επιτυχία του πρώτου της single «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου», το οποίο αγαπήθηκε από τα ραδιόφωνα και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει συνολικά τις 620.000 προβολές στο YouTube αλλά και μετά την εντυπωσιακή ζωντανή εμφάνισή της στο πλευρό του Διονύση Σαββόπουλου στη μεγάλη συναυλία του «Όλοι μαζί μπορούμε» το περασμένο καλοκαίρι.
Η ζεστασιά της φωνής της Βιολέτας, η ξεχωριστή χροιά της αλλά και η βιωματική σχέση της με την ελληνική παράδοση, αποτυπώνεται σε κάθε ερμηνεία της, εντυπωσιάζοντας από το πρώτο άκουσμα.
Η Βιολέτα Ίκαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ικαρία. Μεγάλωσε μέσα στα παραδοσιακά Ικαριώτικα πανηγύρια αποκτώντας αληθινά βιωματική σχέση με την μουσική. Έχει κάνει μαθήματα φωνητικής, ευρωπαϊκής μουσικής, σπουδάζει βυζαντινή μουσική, γράφει στίχους και μουσική.
Τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί δίπλα σε σπουδαίους και αγαπημένους καλλιτέχνες όπως οι: Γιάννης Κότσιρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Διονύσης Τσακνής, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Μηλιώκας, Ψαραντώνης κ.ά., σε γνωστές μουσικές σκηνές και θέατρα της Ελλάδας και της Κύπρου.
Τίτλος: Το μαύρο
Ερμηνεία: Βιολέτα Ίκαρη
Μουσική: Βαγγέλης Μαχαίρας
Στίχοι: Τασία Δικοπούλου
Εταιρεία: Feelgood Records
Έπαιξαν:
Βαγγέλης Καραπέτρος: ακουστική, κλασική, ηλεκτρική κιθάρα, κοντραμπάσο, βιολί, erhu, κρουστά, πιάνο, φλογέρα
Βαγγέλης Μαχαίρας: λαούτο, μαντολίνο, β' φωνητικά
Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Καραπέτρος - Βαγγέλης Μαχαίρας
Διεύθυνση παραγωγής: Νίκος Γ. Μακράκης
Ηχοληψία, μίξη, master: Βαγγέλης Καραπέτρος
Φωτογραφία εξωφύλλου: ©VaGGiNet
Στίχοι:
Κεντώ στου πόνου τα λινά
πάλι τη θύμησή σου
δάκρυ, βελόνα και κλωστή
κι όσα έζησα μαζί σου
Κόκκινο βάζω στην καρδιά
πράσινο στην ελπίδα
και μαύρο για την ξενιτιά
που μεσ’ τα μάτια σου είδα
Μόνο το μαύρο χαίρεται
κι από χαρά γελάει
που γέμισε όλη την καρδιά
και η ψυχή πονάει
Κεντώ στου φεγγαριού το φως
σύννεφα με το γκρίζο
και αναστεναγμός βαθύς
βγαίνει κι εγώ δακρύζω
Το θαλασσί του ουρανού
θλιμμένο με κοιτάζει
κι όλο το μπλε της θάλασσας
κλαίει κι αναστενάζει
Μόνο το μαύρο χαίρεται
κι από χαρά γελάει
που γέμισε όλη την καρδιά
και η ψυχή πονάει