Η Μαρίζα Ρίζου λίγο πριν τις live εμφανίσεις της στο "Passport Κεραμεικός" και με τον πάντα λαμπερό, θεατρικό, ρυθμικό και χειμαρρώδη τρόπο της, εμπνέεται από τη δημοφιλή κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά "Μαντάμ Σουσού" και υπογράφει τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης που ανεβαίνει τον Οκτώβριο στο Θέατρο Παλλάς σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στην απόδοση κειμένου και στον ρόλο της “Μαντάμ Σουσού”.
Το ομότιτλο τραγούδι της παράστασης κυκλοφορεί από τη Feelgood Records σε στίχους και μουσική της Μαρίζας Ρίζου και συνδυάζει τη σάτιρα με τη νοσταλγία και τη συγκίνηση με το γέλιο, όπως ακριβώς καταφέρνει να κάνει και η ίδια σε κάθε live εμφάνισή της.
Η "Μαντάμ Σουσού" είναι ένα τραγούδι που μιλά για τη ζωή και την κοσμοθεωρία της ονειροπαρμένης και μεγαλομανούς ηρωίδας του Δημήτρη Ψαθά. Η Μαντάμ Σουσού όμως δεν είναι μόνο αυτό.
Όταν τη γνωρίσεις λίγο καλύτερα, παύει να φαίνεται σαν μια απλή καρικατούρα. Είναι μια περσόνα με άξονα, μια αξιοζήλευτη κυρία, γεμάτη ελπίδα και αυτοπεποίθηση. Συγχρόνως είναι μια φούσκα, ματαιόδοξη και αμόρφωτη. Είναι μοναδική, με τις πληγές και τα θαύματά της. Όπως όλοι μας. Η διαφορά είναι ότι εκείνη δεν παύει ποτέ μα ποτέ να ονειρεύεται, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της και τελικά να τα καταφέρνει.
Αν τη συναντήσεις κάπου τυχαία, σίγουρα θα σε ρωτήσει “Αν πρώτα δεν ονειρευτείς, βλαξ, πώς θα το ζήσεις…;”
«Μαντάμ Σουσού»
Στίχοι - Μουσική: Μαρίζα Ρίζου
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Σιάμπος
Παραγωγή: Γιάννης Παξεβάνης
Συμμετέχει η Δήμητρα Παπαδοπούλου
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Τρομπόνι: Αντώνης Ανδρέου
Τρομπέτα: Κώστας Κεφαλάς
Κοντραμπάσο: Νίκος Βλάχος
Τύμπανα: Πέτρος Φατής
Μπουζούκι: Δημήτρης Βαρελόπουλος
Πιάνο: Κώστας Γιαξόγλου
Κιθάρα: Δημήτρης Σιάμπος
Στίχοι:
Χειμώνα καλοκαίρι εκείνη θα ξέρει
Πως πρέπει μια κυρία ευπρεπώς να ντυθεί
Κι απ’ το παράθυρό της θα φτύνει τον θυμό της
Η κάθε τσοκαρία που με πάθος τη φθονεί
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Όπως πρέπει θ’ απαντήσει
Σ’ όποιον την υποτιμήσει
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Είναι ντεκαντάνς και κρίμα
Στη ζωή να είσαι θύμα
Ο κόσμος τη χλευάζει μα ούτε τη νοιάζει
Μπύθουλα Κολωνάκι το ίδιο τουπέ
Και στον Παναγιωτάκη σαν πάει ν’ αρθρώσει κάτι
Εκείνη του απαντάει «Σιλάνς, Βλαξ, Κουτέ»
η κάθε στιγμή έχει τη μουσική της