Η μεγάλη αγάπη και ο σεβασμός απέναντι σε έναν ποιητή και σε ένα πολύτιμο έργο, ενώνουν δύο καλλιτέχνες που δούλεψαν σε άλλη ματιά στο σπουδαίο αυτό ποίημα και το απέδωσαν με άλλο, διαφορετικό τρόπο. Δώδεκα τραγούδια, δώδεκα αποσπάσματα από το ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ, μελοποιημένα από το Λουκά Θάνο και ερμηνευμένα από το Γιάννη Χαρούλη, περιλαμβάνονται στη νέα δισκογραφική έκδοση που φέρει τον τίτλο του έργου και το αντιπροσωπεύει επάξια.

Το λόγο πήρε αρχικά η κ. Ελένη Καραμαλέγκου, Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής η οποία εξέφρασε τη χαρά της για την επιλογή του συγκεκριμένου έργου προς μελοποίηση και τόνισε ότι η σημερινή παράσταση αποτελεί ένα αφιέρωμα στην μνήμη του μεγάλου ποιητή, αλλά και στη μνήμη του πολιτισμού και της λογοτεχνίας.

Συνέχισε αναφερόμενη στη σημασία του Κωστή Παλαμά και του έργου του το οποίο αποτελεί προσφορά στους φοιτητές, ενώ ο ίδιος είναι ευρύτερα καθιερωμένος ως ένας ποιητής που άφησε τη σφραγίδα του στην Νεοελληνική Λογοτεχνία. Επεσήμανε πως ο Κ. Παλαμάς συνδέεται με το πανεπιστήμιο με την τιμιότητα του πρώτου γενικού γραμματέα.

Συνεχίζοντας είπε: Το έργο Ο Δωδεκάλογος Του Γύφτου προσφέρει στις μέρες μας πολλές δυνατότητες για συνειρμούς και παραλληλισμούς με την εποχή μας. Αν και γράφτηκε το 1907 μετά από οδυνηρές περιπέτειες του ελληνισμού, αναδύεται μέσα από το κείμενο μια διάθεση αισιοδοξίας, ελπίδας και ιδιαίτερη δύναμη θέλησης, καθώς αποπνέει δυναμισμό, απόφαση για να προχωρήσει ο άνθρωπος μπροστά, να αφήσει τα παλιά και να αρχίσει κάτι καινούριο με ελπίδα. Η συμβολική μορφή του έργου ταιριάζει απόλυτα στις μέρες μας, στις αγωνίες, τα προβλήματα και τις ελπίδες που πάντα πρέπει να διατηρούμε.

Στη συνέχεια ο καθηγητής κ. Ευρυπίδης Γαραντούδης, κάνει μία σύντομη αναφορά στη σημασία του έργου του Κωστή Παλαμά ή Λησμονημένου Βασιλιά όπως τον είχε αποκαλέσει ο Σεφέρης.

Έχοντας διακρίνει δύο βασικές πλευρές του Δωδεκάλογου που συνδέονται άμεσα με τη σύγχρονη πραγματικότητα, την τραγική πλευρά της αναβίωσης του έργου στο παρόν μας για τη σύγχρονη προσφυγική κρίση, το δράμα ανθρώπων που αναζητούν μια πατρίδα που να μπορούν να ζήσουν ως άνθρωποι, αλλά και τη λυτρωτική. Είναι ο ύμνος του Παλαμά, του Θάνου, του Χαρούλη και των υπόλοιπων μουσικών στην κοσμοπλάστρα μουσική, ο ύμνος που ξεκινά από την επιγραφή του προλόγου του Δωδεκάλογου: Μουσική ποιειν και εργάζου.

Συνέχισε λέγοντας πως μπορεί η μελοποίηση του Κωστή Παλαμά από το Λουκά Θάνο να θεωρείται παράδοξη στο συγκεκριμένο έργο, ένα έργο μεγάλο, φιλόδοξο και λυρικό που εκτείνεται σε 12 λόγους, 2.000 στίχους και περίπου 150 σελίδες διότι σε απόσταση 109 χρόνων από την έκδοση του το 1907 αρκετοί το θεωρούν ένα πεπαλαιωμένο τραγούδι. Παρόλα αυτά οι επιλογές του συνθέτη ήταν εύστοχες. Τονίζει ότι η μελοποίηση του Λ.Θάνου έρχεται ως συνέχεια μιας μακράς παράδοσης των μουσικών μεταφορών της παλαμικής ποίησης.

Όπως λέει ο ίδιος δεν είναι μουσικός ή μουσικολόγος, ωστόσο ως ακροατής παραθέτει τη γνώμη του για το μελοποιημένο έργο θεωρώντας το ως έναν επιτυχημένο συνδυασμό του έντεχνου ηχοχρώματος με το λαϊκό μουσικό στοιχείο. Επισημαίνει ότι ο Δωδεκάλογος δε σου χαρίζεται με τη πρώτη ακρόαση, αλλά απαιτεί χρόνο και αφοσιωμένες ακροάσεις με αποτέλεσμα να ζωντανέψει ο ποιητικός λόγος του Παλαμά και παρά την παλαιότητα του ποιητικού κειμένου, είναι σα να γράφτηκε σήμερα για να εκφράσει σκέψεις και αγωνίες της σύγχρονης ανθρώπινης κατάστασης.

Συνεχίζει παραθέτοντας την προσωπική του άποψη για τον τραγουδιστή Γιάννη Χαρούλη λέγοντας «Αν ο ποιητικός λόγος του Παλαμά κατορθώνει να γίνει σύγχρονος χάρη στη μουσική μεταφορά του από το Λουκά Θάνο, πολλή σημαντική είναι η συνεισφορά του ερμηνευτή Γιάννη Χαρούλη. Ακούγοντάς τον να ξετυλίγει στα τραγούδια όλη την ερμηνευτική γκάμα της φωνής του, δε θα μπορούσα να σκεφτώ ποιος θα μπορούσε να τα τραγουδήσει καλύτερα.»

Καταλήγοντας, επέλεξε να διαβάσει τον πρόλογο από το Δωδεκάλογο του Γύφτου, σύμφωνα με τον οποίο ο Παλαμάς γράφει «Η μουσική όπως είναι κάθε τι που σύμμετρα και καλόρυθμα μορφώνει τη ζωή και την τέχνη. Η μουσική προσθέτει κάθε παιδεία της ψυχής.»

Τη σκυτάλη παραλαμβάνει η Μαργαρίτσα Μάτσα, Διευθύνουσα Σύμβουλος της MINOS EMI, η οποία μίλησε για τη σημαντικότητα του έργου, το οποίο αν και γράφτηκε πριν από 100 χρόνια, η διαδρομή του γύφτου ως σύμβολος της ελεύθερης ψυχής απαρνιέται τα πάντα και τα δέχεται ξανά μέσα από την τέχνη. Η μεγάλη αγάπη και ο σεβασμός για διαχρονικό μήνυμα του ποιητή ένωσαν τους 2 καλλιτέχνες, Λουκά Θάνο και Γιάννη Χαρούλη και το απέδωσαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο. Τέλος, θεωρεί μεγάλη τιμή για την εταιρεία την εγχείρηση ενός τόσο σημαντικού έργου και δε θα μπορούσε να υπάρξει κατά τη γνώμη της ιδανικότερος χώρος από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών που υπηρετούσε ο Κωστής Παλαμάς επί 31 χρόνια, αλλά και ιδανικότερος ερμηνευτής.

Έπειτα, ο Λουκάς Θάνος έχοντας καλυφθεί από τις προηγούμενες αναφορές στο έργο του Κωστή Παλαμά, μας μετέφερε στις 28 Φεβρουαρίου 1943, όπου κατά τη διάρκεια της κηδείας του μεγάλου ποιητή, ο κόσμος στην κατοχική Ελλάδα άρχισε να εξεγείρεται εναντίον των Γερμανών οι οποίοι έμειναν άπραγοι θεωρώντας ιερή τη στιγμή. Ο Α.Σικελιανός στον επικήδειο λόγο απήγγειλε το ποίημα Ηχήστε τις Σάλπιγγες, ποίημα που ενέπνευσε τον Λ.Θάνο τα ξημερώματα τις Τετάρτης και με συγκίνηση μας τραγούδησε.

Υπό το άκουσμα πολλών χειροκροτημάτων ο Γιάννης Χαρούλης ανέβηκε στο κέντρο του αμφιθεάτρου με τους μουσικούς του. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές της παρουσίασης ήταν τα λεγόμενα του τραγουδιστή ο οποίος και με χαμόγελο είπε χαρακτηριστικά ότι οι νέοι είναι ό,τι πιο κοντά έχουμε στην ελπίδα και στη νεαρή αυτή ηλικία κατάλαβαν με άλλη βαρύτητα τι σημαίνει πατρίδα, μία έννοια που ντύνει και όλο το έργο Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου, ενώ προλογίζοντας το πρώτο τραγούδι, το αφιέρωσε σε όλους του ανθρώπους που ψάχνουν να ριζωθούν σε έναν καινούριο τόπο.